Ανταπόκριση από την παρέμβαση για τα ΜΜΜ στο σταθμό μετρό Δάφνης [27-01-2018]

Το Σάββατο 27 Ιανουαρίου, πραγματοποιήθηκε συντονισμένη παρέμβαση σε τρεις διαφορετικούς σταθμούς ΜΕΤΡΟ σε γειτονιές της Αθήνας (Συγγρού-ΦΙΞ, Δάφνη και Άγιος Αντώνιος) για τις ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΙΣ ενάντια στις μπάρες και το ηλεκτρονικό εισιτήριο, τα συστήματα ελέγχου και αποκλεισμών από τις Συνελεύσεις Γειτονιών, Στέκια, Καταλήψεις, Αναρχικές Ομάδες από την Αθήνα και τον Πειραιά.
Η παρέμβαση στον σταθμό της Δάφνης διήρκησε από τις 12.00 ως και τις 13.30 μ.μ. με τη συμμετοχή περίπου 60 συντρόφων/συντροφισσών, συναγωνιστρών/συναγωνιστριών από αναρχικές ομάδες από τη νότια και ανατολική Αθήνα, φοιτητικά στέκια από ΕΚΠΑ και ΕΜΠ καθώς και συλλογικότητες και συνελεύσεις από τις βόρειες συνοικίες της Αθήνας. Καθόλη την διάρκεια της παρέμβασης μοιράζονταν ανακοινώσεις των συλλογικών σχημάτων που συμμετείχαν, αναρτήθηκαν πανό εντός και πέριξ του σταθμού, πετάχτηκαν τρικάκια στον σταθμό και στην ευρύτερη περιοχή, μπλοκαρίστηκαν τα ηλεκτρονικά εκδοτήρια εισιτηρίων και τα επικυρωτικά μηχανήματα του σταθμού ενώ μετά από απαίτησή μας σταμάτησε και η λειτουργία του γκισέ έκδοσης εισιτηρίων.Παράλληλα, διαβάζονταν οι ανακοινώσεις από τη φορητή μικροφωνική των οργανωτών της δράσης ενώ άνοιγαν κουβέντες και πηγαδάκια με τον διερχόμενο κόσμο.
Η παρέμβασή μας συνεχίστηκε και στις αφετηρίες των λεωφορείων που βρίσκονται ακριβώς απέναντι από τον σταθμό δίνοντάς μας μια επιπλέον ευκαιρία για ενημέρωση και συζήτηση για τον αγώνα υπεράσπισης των ελεύθερων μετακινήσεων με επιβάτες και εργαζόμενους στα ΜΜΜ.

Παρακάτω τα υλικά και μερικές φωτογραφίες από την παρέμβαση

Αφίσα φοιτητικών σχημάτων και στεκιών
http://epp.espivblogs.net/files/2017/03/mmm_afisa_web.jpg

Κείμενο του Συντονισμού αναρχικών κοινοτήτων αγώνα νότιας-ανατολικής Αθήνας

Κείμενο της Πρωτοβουλίας αναρχικών-αντιεξουσιαστών από τους πρόποδες του Υμηττού
http://paapty.squat.gr/files/2017/07/1.jpg
http://paapty.squat.gr/files/2017/07/2-2.jpg

Κείμενο της αναρχικής-αντιεξουσιαστικής συλλογικότητας “Σε τροχιά σύγκρουσης”
http://setroxiasygrousis.espivblogs.net/files/2015/11/MMM-page-001.jpg
http://setroxiasygrousis.espivblogs.net/files/2015/11/MMM-page-002.jpg

Ελεύθερες Μετακινήσεις για όλους/όλες [Ιανουάριος 2018]

ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ-ΟΛΕΣ

 

Στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς η αναδιάρθρωση παίρνει σάρκα και οστά μέσα από το σύστημα ηλεκτρονικού εισιτηρίου. Η τηλεματική, οι μπάρες ελεγχόμενης εισόδου/εξόδου, η προσθήκη καμερών εντός συρμών μετρό και λεωφορείων, η προσωποποιημένη κάρτα μέσων και τα μελλοντικά τουρνικέ στα λεωφορεία κόστισαν πολλά εκ. Ευρώ τη στιγμή που τα ίδια χρήματα θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την ουσιαστική βελτίωση των μετακινήσεων μας (συχνότερα δρομολόγια, πρόσληψη προσωπικού, νέα οχήματα). Η επιλογή τους αυτή δεν είναι τυχαία, αφού έτσι εντείνεται ο έλεγχος των ζωών μας, ενώ πίσω από το ιδεολόγημα του εκσυγχρονισμού κρύβονται κοινωνικοί και ταξικοί φραγμοί, η διαμόρφωση μιας ανταγωνιστικής νοοτροπίας μεταξύ των επιβατών και η ανάπτυξη ενός ολοκληρωτικού συστήματος ελέγχου της καθημερινότητας μας.

Όλοι/ες εμείς οι επισφαλείς εργαζόμενοι/ες, οι φοιτητές/τριες, μετανάστες/τριες και άνεργοι/ες, εμείς που αναγκαζόμαστε να χρησιμοποιούμε τα ΜΜΜ για να πάμε στις δουλειές/σχολές μας στην άλλη άκρη της πόλης, επωμιζόμαστε το βάρος αυτών των μεταρρυθμίσεων. Για τη γενιά των 400 ευρώ ακόμα και η προσφορά-τυράκι της μηνιαίας κάρτας με 30 ευρώ είναι ένα ευσεβές ποσό. Και ακόμα, το κόμιστρο του εισιτηρίου δεν έχει αυξηθεί, αλλά η χρέωση βάση απόστασης και η επικείμενη ιδιωτικοποίηση, συνηγορούν για το αντίθετο. Μέχρι τώρα η ελεύθερη χρήση των μέσων, η ανταλλαγή εισιτηρίων μεταξύ των επιβατών και η συλλογική και ατομική αντιμετώπιση των κεφαλοκυνηγών-ελεγκτών ήταν τρόποι ώστε οι μη έχοντες να καλύπτουν την ανάγκη τους για μετακίνηση. Τώρα με τα συστήματα ελεγχόμενης διέλευσης, οι μπάρες κλείνουν μπροστά σε όσους δεν έχουν να πληρώσουν 1,40, λειτουργώντας πια κυριολεκτικά ως ταξικός φραγμός. Με την ελεγχόμενη είσοδο στα μετρό, κατακερματίζεται κάθε ψήγμα κοινωνικής αλληλεγγύης και πλέον κυριαρχεί η ατομικιστική λογική του “εγώ πληρώνω και εγώ το δικαιούμαι”, μια μικροαστική λογική του νομοταγή πολίτη που δαιμονοποιεί κάθε προσπάθεια διεκδίκησης όσων θα έπρεπε να είναι δεδομένα. Ο διαχωρισμός μεταξύ “εξευρωπαϊσμένων” πολιτών που θεωρούν ότι ακόμα και τα κοινωνικά αγαθά έχουν ένα αντίτιμο και “τζαμπατζήδων που παρασιτούν” αποτελεί κομμάτι ενός ιδεολογικού πολέμου. Ενός πολέμου που διεξάγεται με όλο και αυξανόμενη ένταση τα τελευταία χρόνια από το κράτος, όσο εντείνεται και η οικονομική αφαίμαξη των εκμεταλλευομένων.

Σε μια περίοδο καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης η γενικευμένη επίθεση κράτους κεφαλαίου ενάντια στα κατώτερα στρώματα εντείνεται. Στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς υπόκεινται σε μία ευρύτερη αναδιάρθρωση, με στόχο το ξεπούλημα τους στο ιδιωτικό κεφαλαίο και με άμεσο αποτέλεσμα τις συνεχείς αυξήσεις του κόστους των εισιτηρίων και τελικά την υποβάθμιση της ποιότητας των μετακινήσεων μας. Αποσκοπείται έτσι η μετακύληση του κόστους λειτουργίας από το κράτος, στις δικές μας πλάτες, σε μία προσπάθεια “εξυγείανσης” των οργανισμών των μεταφορών ώστε να τους μετατρέψει σε μη ζημιογόνες επιχειρήσεις που ουσιαστικά εμπορευματοποιούν μια βασική μας ανάγκη, αυτή της μετακίνησης. Ακολουθώντας τα Ευρωπαϊκά πρότυπα μέσω νεοφιλελεύθερων πολιτικών όλες οι ανάγκες μας γίνονται αντικείμενο κερδοφορίας από τα αφεντικά. Ηχηρά παραδείγματα ρεύμα, νερό, υγεία, παιδεία.

Στα πλαίσια δημιουργίας μιας ασφυκτικά ελεγχόμενης κανονικότητας σε κάθε πτυχή της ζωής μας, το κράτος έρχεται να προσθέσει άλλη μία ψηφίδα, με το ηλεκτρονικό εισιτήριο, στο συνολικό ψηφιδωτό της επιτήρησης (πλαστικό χρήμα, κάμερες στους δρόμους, ψηφιοποίηση των ρολογιών ΔΕΗ, βραχιολάκι στους κρατούμενους κλπ). Αν και οι σταθμοι του μετρό είναι κατασκευασμένοι με γνώμονα τη συνεχή παρακολούθηση και την αποτροπή “περίεργων” συμπεριφορών μέσω ανακοινώσεων από τα μεγάφωνα και επεμβάσεων των σεκιουριτάδων, τώρα πια αυτή η συνθήκη ενισχύεται. Οι νέοι ελεγκτικοί μηχανισμοί εξασφαλίζουν την κερδοφορία της επιχείρησης, καθυποτάσσουν τους απείθαρχους και αποκλείουν στη πράξη όσους θεωρούνται παρείσακτοι. Οι κάμερες σε όλα τα σημεία του μετρό και των λεωφορείων, δημιουργούν μια αποστειρωμένη ζώνη όπου καταγράφονται και αποτρέπονται όλες οι προσπάθειες διεκδίκησης για ελεύθερη μετακίνηση. Ταυτόχρονα μέσω της προσωποποιημένης κάρτας επιτυγχάνεται η χαρτογράφηση κάθε κίνησής μας στην πόλη καθημερινά, με αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός ατομικού προφίλ όπου εμπεριέχει όλα μας τα στοιχεία ενώ η χρήση τους είναι άγνωστη σε εμάς. Ας μην έχουμε αυταπάτες, ο αναβαθμισμένος κοινωνικός έλεγχος επιχειρεί να διαμορφώσει και στο κομμάτι των μετακινήσεων, μια πειθαρχημένη μάζα που εργάζεται και καταναλώνει χωρίς να τολμά να αντιστέκεται στις αναδιαρθρώσεις του καπιταλιστικού συστήματος.

Ας μην ξεχνάμε ότι οι αστικές συγκοινωνίες σχεδιάζονται με βάση την κάλυψη των αναγκών του κεφαλαίου, αφού ουσιαστικά χρησιμεύουν στο να μας οδηγήσουν σε μητροπολιτικά σημεία παραγωγής κέρδους. Για την επέκταση των γραμμών του μετρό ξοδεύεται ένας πακτωλός χρημάτων ο οποίος προπαγανδίζεται ότι θα καταφέρει να βελτιώσει τη ποιότητα ζωής μας ενώ αποκρύπτεται η “παράπλευρη απώλεια” της βίαιης αλλαγής του μητροπολιτικού τοπίου. Στα Νότια Προάστια οι νέοι σταθμοί του μετρό έχουν προκαλέσει αύξηση των τιμών των ενοικίων, διάλυση ελεύθερων χώρων και πάρκων και κυκλοφοριακή συμφόρηση σε μέχρι πρότινος ήσυχες γειτονιές. Ειδικά στη περίπτωση του Αγίου Δημητρίου η κατασκευή του Metro Mall κόστισε τη διάλυση της τοπικής αγοράς. Ακόμα χειρότερα αποτελέσματα προβλέπονται στις Ανατολικές συνοικίες με την δημιουργία της νέας κίτρινης γραμμής U (Βύρωνας-Γαλάτσι) όπου το αστικό τοπίο είναι ήδη επιβαρυμένο. Παρά τη θετική χροιά που έχει η ανάπτυξη στη γλώσσα της κυρίαρχης προπαγάνδας, εμείς καθημερινά βιώνουμε όλες τις “αόρατες” αρνητικές επιπτώσεις της.

Στη νεοφιλελεύθερη πραγματικότητα που επιβάλλεται, όπου όλες μας οι ανάγκες εμπορευματοποιούνται, εμείς συνειδητά τασσόμαστε ενάντια στον αποκλεισμό των οικονομικά ασθενέστερων. Είμαστε αλληλέγγυοι σε όσους/ες αρνούνται να πληρώσουν το κόμιστρο για τη μετακίνησή τους. Χτίζουμε κοινότητες αγώνα μαζί με τους εργαζόμενους/ες στα ΜΜΜ, ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις, τις απολύσεις και τις περικοπές, για το δικαίωμα στην ελεύθερη μετακίνηση όλων. Συλλογικά σαμποτάρουμε τα νέα συστήματα ελέγχου και καταγραφής και απομονώνουμε ελεγκτές και επιβάτες που προωθούν τον κοινωνικό κανιβαλισμό. Απαιτούμε το κόστος της αναδιάρθρωσης να το επωμιστούν αφεντικά και κράτος.

Για έναν κόσμο χωρίς αντίτιμα, μπάρες και ελεγκτές,

για έναν κόσμο ισότητας, ελευθερίας και αλληλεγγύης.

Συντονισμός Αναρχικών Κοινοτήτων Αγώνα νότια-ανατολικής Αθήνας
Πρωτοβουλία αναρχικών-αντιεξουσιαστών από τους πρόποδες του Υμηττού
Απόπυρα – Δικτύωση αναρχικών στην Ηλιούπολη
Αναρχική συλλογικότητα Parekura
Ελευθεριακό στέκι Πικροδάφνη

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ 26 ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΩΝ

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ 26 ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΩΝ που μετήχθησαν εκδικητικά από το κέντρο κράτησης Ελληνικού στα κρατητήρια της Πέτρου Ράλλη.

Από τον Σεπτέμβρη του 2016 ο διοικητής του στρατοπέδου συγκέντρωσης στο Ελληνικό  Δημήτρης Τέγος έχει απαγορεύσει τα επισκεπτήρια που πραγματοποιούσαν οι αλληλέγγυοι/ες στις έγκλειστες μετανάστριες. Έκτοτε, έχουν πραγματοποιηθεί μια σειρά παρεμβάσεων για την άρση αυτής της απαγόρευσης, με πιο πρόσφατη την δυναμική διαδήλωση στο κέντρο κράτησης το Σάββατο 14/1/17, όπου εκατοντάδες αλληλέγγυων ένωσαν τις φωνές τους με τις φωνές των έγκλειστων μεταναστριών.

Το κράτος, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ (με κύριους πρωταγωνιστές τον υπουργό μεταναστευτικής πολιτικής Γιάννη Μουζάλα και τον υπουργό Προ.Πο. Νίκο Τόσκα) και οι ανθρωποφύλακες ως αντίποινα στις πιέσεις του αλληλέγγυου κόσμου και στις αντιδράσεις των μεταναστριών, προχώρησαν το απόγευμα της Κυριακής 15/1 στην απαγωγή και μεταφορά τους στο κολαστήριο – κρατητήρια της διεύθυνσης αλλοδαπών της Πέτρου Ράλλη (όπου εδρεύει και ο Αστ. Διευθυντής Κωνσταντίνος Λουζιώτης, ένας από τους βασικούς υπεύθυνους για την απαγόρευση των επισκεπτηρίων). Η μεταγωγή αυτή συνοδεύτηκε με τις ανάλογες απειλές από τους μπάτσους όπως “ελευθερία δε φωνάζατε; πηγαίντε τώρα σε μια κανονική φυλακή”.

Οι αγώνες των έγκλειστων μεταναστριών και η δυναμική των σχέσεων που χτίζονταν με τους αλληλέγγους βρίσκονται στο στόχαστρο κράτους και μπάτσων,με στόχο να μείνουν αόρατες τόσο οι μετανάστριες, όσο και οι άθλιες συνθήκες κράτησής τους. Ξεκαθαρίζουμε οτι θα συνεχίσουμε να παλεύουμε μαζί με τα ταξικά μας αδέρφια για ελευθερία και αξιοπρέπεια μέχρι το γκρέμισμα κάθε φυλακης.

ΝΑ ΓΚΡΕΜΙΣΟΥΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ/ΤΡΙΩΝ

Συντονισμός Αναρχικών Κοινοτήτων Αγώνα Νότιας-Ανατολικής Αθήνας
Πρωτοβουλία αναρχικών-αντιεξουσιαστών από τους πρόποδες του Υμηττού
Απόπυρα – αναρχική συλλογικότητα στην Ηλιούπολη
Αναρχική συλλογικότητα Parekura
Ελευθεριακό στέκι Πικροδάφνη
https://sakana.espivblogs.net

Ο αγώνας των μεταναστριών κρατουμένων στο Ελληνικό συνεχίζεται | ενημερώσεις – παρεμβάσεις

Το απόγευμα-βράδυ της Δευτέρας 26 Σεπτέβρη γύρω στα 50 άτομα προχωρίσαμε σε αιφνιδιαστική παρέμβαση έξω από το κέντρο κράτησης του Ελληνικού σε αλληλεγγύη με τις 56 κρατούμενες μετανάστριες που βρίσκονται και πάλι σε αγώνα για την αξιοπρέπεια και την ελευθερία τους. Η παρέμβαση οργανώθηκε από τη συλλογικότητα “Αλληλέγγυες-οι κρατουμένων στα νότια” (ενημέρωση – ανακοινώσεις εδω: allilegioikratoumenonstanotia.wordpress.com/), ενώ σε αυτήν συμμετείχαν αρκετοί-ες συναγωνιστές-ίστριες και συλλογικότητες, ανάμεσα στις οποίες και οι συλλογικότητες-μέλη του Συντονισμού Αναρχικών Κοινοτήτων Αγώνα νότιας-ανατολικής Αθήνας.

Ο αγώνας των μεταναστριών για αξιοπρέπεια και ελευθερία συνεχίζεται!

 

[vsw id=”184501692″ source=”vimeo” width=”425″ height=”344″ autoplay=”no”]

 

> αναδημοσίευση από https://allilegioikratoumenonstanotia.wordpress.com/

Νέοι αγώνες των έγκλειστων μεταναστριών στο Ελληνικό 

Οι λόγοι που μας μεταφέρουν οι μετανάστριες για τους οποίους εξεγείρονται, πέρα από της άθλιες συνθήκες κράτησης, είναι τα εξής:

  • το υποτιθέμενο μέγιστο όριο κράτησης των 3 μηνών δεν ισχύει, καθώς αρκετές το έχουν ξεπεράσει, κάποιες μάλιστα έχουν συμπληρώσει 6μηνο κράτησης.
  • δεν έχουν καμία ενημέρωση για την αίτηση ασύλου τους. Αντί αυτού, το μόνο επίσημο έγγραφο που έχουν στα χέρια τους είναι ένα αμετάφραστο χαρτί που γράφει για απέλαση. Επιπλέον το τελευταίο διάστημα πιέστηκαν να υπογράψουν έγγραφα στα ελληνικά που προφανώς δεν κατανοούσαν και δεν γνωρίζουν το περιεχόμενό τους.

Από την Παρασκευή έχουμε μόνο τηλεφωνική επαφή με τις κρατούμενες καθώς ο διοικητής του κέντρου κράτησης επιτακτικά απαγόρευσε τα επισκεπτήρια που με αγώνες είχαν διεκδικηθεί και κερδηθεί εδώ και 2 χρόνια από τους αλληλέγγυους. Δεν επιτράπηκε το επισκεπτήριο σε εμάς συγκεκριμένα (το οποίο είναι δικαίωμα των κρατουμένων και των επισκεπτών), μετά από τηλεφωνική επικοινωνία των αστυνομικών με τον διοικητή. Όταν οι κρατούμενες αντιλήφθηκαν ότι δεν μπορούμε να τις δούμε, αντέδρασαν και βγήκαν στα κάγκελα φωνάζοντάς freedom και ενθαρρύνοντας μας να διεκδικήσουμε την είσοδό μας. Μόνο όταν μέλος της συνέλευσης ζήτησε εγγράφως την απαγόρευση και μετά από αρκετή αντίδραση του επιτράπηκε να δει μία από τις κρατούμενες.

Είναι ξεκάθαρο ότι τα στελέχη του κράτους προσπαθούν να απομονώσουν τις αγωνιζόμενες μετανάστριες και να καταστείλουν τον αγώνα τους. Από την πλευρά μας είναι προφανής η στήριξη, μεταφέροντας τον αγώνα τους προς τα έξω, όπως επίσης και η εκ νέου διεκδίκηση των επισκεπτηρίων.

Από τη Μόρια ως το Ελληνικό, οι μετανάστες και οι μετανάστριες εξεγείρονται, αντιστέκονται και διεκδικούν την ελευθερία τους. Σε αυτόν τον αγώνα θα είμαστε δίπλα τους.

ΣΤΙΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΕΣ ΛΕΥΤΕΡΙΑ

ΣΤΑ ΚΕΝΤΡΑ ΚΡΑΤΗΣΗΣ ΦΩΤΙΑ

Αλληλέγγυες – αλληλέγγυοι κρατουμένων στα Νότια

3 χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από τους φασίστες…

 

Αναδημοσίευση από αναρχικό στέκι Ρεσάλτο

Το πρωί του Σαββάτου 17/9 στο Κερατσίνι, πραγματοποιήθηκε αντιφασιστική πορεία που καλέστηκε από τα δύο αυτοοργανωμένα σχήματα του Κερατσινίου (Συνέλευση της Πλατείας Κερατσινίου-Δραπετσώνας & Αυτοοργανωμένος χώρος αλληλεγγύης και ρήξης ΡΕΣΑΛΤΟ), με αφορμή τη συμπλήρωση 3 χρόνων από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από τάγμα εφόδου της Χρυσής Αυγής. Με τη συμμετοχή περισσότερων των 300 αντιφαστών/στριών, η πορεία κινήθηκε στους κεντρικούς δρόμους αλλά και στις γειτονιές της Αμφιάλης και των Ταμπουρίων, δίνοντας εκ νέου ένα ξεκάθαρο μήνυμα αγώνα και αλληλεγγύης ενάντια στον φασισμό και στο σύστημα που τον γεννά και τον θρέφει, ενάντια στην κρατική/παρακρατική καταστολή, τα αφεντικά και τον κοινωνικό κανιβαλισμό.

 

Μετά το τέλος της διαδήλωσης ακολούθησε μηχανοκίνητη πορεία από την Αμφιάλη προς το στρατόπεδο του Σχιστού με τη συμμετοχή πάνω από 100 αντιφασιστών/στριών από διάφορες περιοχές της Αθήνας και του Πειραιά. Κατά την άφιξη στο στρατόπεδο, πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση αλληλεγγύης στους πρόσφυγες/μετανάστες οι οποίοι βιώνουν τη “ζεστή φιλοξενία” του ελληνικού κράτους, σε έναν απομονωμένο λόφο στρατιωτικής διαχείρισης, σε ένα αόριστα παρατεταμένο καθεστώς ομηρίας, μέσα σε άθλιες συνθήκες διαβίωσης και σιτισμού. Η ανταπόκριση ήταν άμεση και συγκινητική και μέσα σε λίγα λεπτά πολλές δεκάδες προσφύγων/μεταναστών βγήκαν από το στρατόπεδο για να συμμετάσχουν στη συγκέντρωση. Από κοινού, ντόπιοι και μετανάστες ένωσαν τις φωνές τους για πάνω από μισή ώρα, ενώ ακολούθησε από όλους/ες μαζί, κατόπιν πρότασης και επιθυμίας των προσφύγων/μεταναστών, μία αυθόρμητη πορεία αλληλεγγύης, που ξεκίνησε από το κέντρο, κινήθηκε στη λεωφόρο Σχιστού κλείνοντας δύο λωρίδες κυκλοφορίας και επέστρεψε προς λήξη στο κέντρο “φιλοξενίας”.

 

Τα μηνύματα της ημέρας ήταν σαφή προς πάσα κατεύθυνση:

 

Ενάντια στον φασισμό και το σύστημα που τον γεννά
Ενάντια στις “κρίσεις” και τις εξαιρέσεις των εθνών-κρατών
Φασίστες-δολοφόνοι
Δεν ξεχνάμε

Παρέμβαση αντιπληροφόρησης – Αλληλεγγύη στον αναρχικό Θοδωρή Σίψα

Το απόγευμα της Παρασκευής 16/9 ως Συντονισμός Αναρχικών Κοινοτήτων Αγώνα νότιας-ανατολικής Αθήνας προχωρήσαμε σε μια παρέμβαση αντιπληροφόρησης πάνω από το σταθμό μετρό Δαφνης για τη δίωξη του αναρχικού Θοδωρή Σίψα για την υπόθεση της Marfin. Κατά τη διάρκεια της παρέμβασης μοιραζόταν και διαβαζόταν από τη μικροφωνική το σχετικό κείμενο (κλικ εδώ) της Συνέλευσης Αλληλεγγύης στο σύντροφο Θ.Σ., ενώ κολλήθηκαν και αφίσες στη γύρω περιοχή. Η παρέμβαση αυτή έγινε με αφορμή την εκ νέου έναρξη της δίκης του συντρόφου μας τη Δευτέρα 19/9.

Η ΚΡΑΤΙΚΗ-ΜΙΝΤΙΑΚΗ ΣΚΕΥΩΡΙΑ ΔΕ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ!

Ενημέρωση από το blog της Συνέλευσης Αλληλεγγύης στο σύντροφο Θ.Σ.:
https://ts-solidarity.espivblogs.net/

 

Παρέμβαση για την κατασταλτική επίθεση στις καταλήψεις στέγασης μεταναστών στην Θεσσαλονίκη [Συντονισμός Αναρχικών Κοινοτήτων Αγώνα Νότιας-Ανατολικής Αθήνας]

Το βράδυ της Παρασκευής 29/7/16 ως Συντονισμός Αναρχικών Κοινοτήτων Αγώνα Νότιας-Ανατολικής Αθήνας προχωρήσαμε σε μια σειρά παρεμβάσεων στην περιοχές πάνω από 5 σταθμούς Μετρό των γειτονιών μας.

Αφορμή υπήρξε η κατασταλτική επίθεση του κράτους σε 3 καταλήψεις στέγασης μεταναστών στην Θεσσαλονίκη τα ξημερώματα της Τετάρτης 27/7/16, με την εκκένωση του “Ορφανοτροφείου” (το οποίο και κατεδαφίστηκε), της κοινότητας “Hurriya” και του “Μανδαλίδειο” και τη δίωξη δεκάδων αγωνιστών που συνελήφθησαν. Τα 3 αυτά κτίρια ανήκαν στη Μητρόπολη Θεσσαλονίκης, σε ιδιώτη και στο ΑΠΘ, αντίστοιχα.

Στο πλαίσιο της παρέμβασής μας αυτής στους σταθμούς Μετρό Άγιος Ιωάννης, Δάφνη, Άγιος Δημήτριος – Αλέξανδρος Παναγούλης, Ηλιούπολη και Ελληνικό, γράφτηκαν συνθήματα με σπρέι, πετάχτηκαν τρικάκια και κολλήθηκαν αφίσες, 2 σχετικές πρόσφατες αφίσες του Συντονισμού με κεντρικό σύνθημα “Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΑΝΟΙΓΕΙ ΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ – ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ” (κλικ εδώ)  η μία και “ΟΙ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΕΣΤΙΕΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ” (κλικ εδώ) η δεύτερη, καθώς κι ένα ακόμα νέο σχετικό αφισάκι της “απόπυρας” (κλικ εδώ).

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ
που συνελήφθησαν στο πλαίσιο της κατασταλτικής επίθεσης στις 3 καταλήψεις στέγασης μεταναστών στη Θεσσαλονίκη

ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ ΑΓΩΝΑ ΝΤΟΠΙΩΝ-ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ
ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ

Συντονισμός Αναρχικών Κοινοτήτων Αγώνα Νότιας-Ανατολικής Αθήνας
[ Ναμούς αναρχική συλλογικότητα από Άνω Γλυφάδα-Ελληνικό-Αργυρούπολη / Πρωτοβουλία αναρχικών-αντιεξουσιαστών από τους πρόποδες του Υμηττού / Απόπυρα – αναρχική συλλογικότητα στην Ηλιούπολη / Αναρχική συλλογικότητα Parekura / Ελευθεριακό στέκι Πικροδάφνη]
https://sakana.espivblogs.net

 

 

Παρακάτω παραθέτουμε φωτογραφίες από την όλη παρέμβαση και τις αφίσες που κολλήθηκαν:

 

 

Αφίσες που κολλήθηκαν :

 

Ενημέρωση από την εκδήλωση-ανοιχτή συζήτηση με θέμα “Οι αγώνες μέσα και έξω από τα κελιά ενάντια στα κέντρα κράτησης μεταναστών και η δυναμική της αλληλεγγύης”

Μάης-Ιούνης 2016

Μάης-Ιούνης 2016

 

Την Παρασκευή 3/6 πραγματοποιήθηκε στο δημοτικό άλσος Δ. Κιντής στην Ηλιούπολη εκδήλωση με θέμα τους αγώνες ενάντια στα κέντρα κράτησης, μέσα και έξω από τα κελιά, και την δυναμική της αλληλεγγύης. Η εκδήλωση οργανώθηκε από τις συλλογικότητες του Συντονισμού Αναρχικών Κοινοτήτων Αγώνα Νότιας-Ανατολικής Αθήνας, συμμετείχε ενεργά με τοποθέτηση η συνέλευση των Αλληλέγγυων Κρατουμένων στα Νότια ενώ παρενέβησαν τόσο οι έγκλειστες μετανάστριες στο κέντρο κράτησης Ελληνικού μέσω τηλεφωνικής επικοινωνίας, όσο και μετανάστες-στριες πρώην κρατούμενοι-ες στο κέντρο κράτησης Ελληνικού και το αντίστοιχο κολαστήριο της Αμυγδαλέζας.
Η εκδήλωση άνοιξε με μια σύντομη αναδρομή στο θεσμικό και πολιτικό πλαίσιο που χτίστηκαν τα κέντρα κράτησης καθώς και στις κατά καιρούς αιχμές της αντιμεταναστευτικής πολιτικής του ελληνικού κράτους. Παράλληλα, παρουσιάστηκε ένα μίνι χρονικό των κινητοποιήσεων και των αγώνων γύρω από το κέντρο κράτησης Ελληνικού από το 2011 ως και σήμερα. Τέλος, η εισήγηση έκλεισε με μερικά ανοιχτά ερωτήματα ώστε να ανοίξει η συζήτηση. Τα ερωτήματα αφορούσαν την σημασία της αλληλεγγύης και της αμφίδρομης ενθάρρυνσης μεταξύ των «μέσα» και των «έξω», τους τρόπους που οι ίδιες οι έγκλειστες μετανάστριες αντιλαμβάνονται τον αγώνα, οργανώνονται και συντονίζονται μεταξύ τους, τις ανοιχτές προκλήσεις του κινήματος σε σχέση με τον αγώνα για το γκρέμισμα των κέντρων κράτησης σε συνδυασμό με την στήριξη των μεταναστριών κατά την διάρκεια της κράτησής του αλλά και μετά.
Στη συζήτηση πρώτες τοποθετήθηκαν οι μετανάστριες μέσω τηλεφωνικής επικοινωνίας. Για περίπου 1 ώρα, 8 έγκλειστες μετανάστριες πήραν τον λόγο περιγράφοντας τις άθλιες συνθήκες κράτησης. Συνολικά κρατούνται γύρω στις 50 μετανάστριες σε ανυπόφορες συνθήκες με ζέστη και κρύο ανάλογα την εποχή, χωρίς αξιοπρεπή ιατροφαρμακευτική περίθαλψη όπου «για όλες τις ασθένειες δίνονται depon» όπως παραδειγματικά αναφέρθηκε. Στα αιτήματα τους για γιατρούς ή για μεταφορά σε νοσοκομεία, εισπράττουν μόνο αδιαφορία και προσβολές. Όλες οι μετανάστριες ανέδειξαν την άθλια συμπεριφορά των ανθρωποφυλάκων οι οποίοι «μας συμπεριφέρονται σα ζώα» ενώ ανέφεραν επανειλημμένως ότι όλες βρίσκονται μέσα επειδή απλά δεν είχαν χαρτιά και όχι επειδή έχουν διαπράξει κάποιο έγκλημα. Ανέφεραν μια σειρά αυθαιρεσιών πχ. την άρνηση των μπάτσων να παραβρεθεί μετανάστρια σε προγραμματισμένη συνέντευξη για άσυλο χωρίς να την ενημερώσουν καν τον λόγο. Μάλιστα, τόνισαν ότι αναγκάζονται να κάνουν όλες τις δουλειές εντός του κέντρου κράτησης χωρίς όμως να μπορούν πραγματικά να βελτιώσουν τις συνθήκες κράτησης τους. Ιδιαίτερα στάθηκαν στις εξευτελιστικές πρακτικές σωματικού ελέγχου που υιοθετούν οι ανθρωποφύλακες («σκύψε-βήξε»), στον περιορισμένο προαυλισμό τους σε ένα μέρος όπου «έχει παντού τσιμέντο και μόνο αν κοιτάξεις ψηλά βλέπεις τον ουρανό», στην πίεση που δημιουργεί η άγνοια και η αναμονή χωρίς αποτέλεσμα γύρω από το ζήτημα των χαρτιών με αποτέλεσμα πολλές γυναίκες να εξαντλούνται ψυχολογικά. Σαφής αναφορά έγινε και στις απάτες που στήνουν διάφοροι δικηγόροι-καθάρματα που ζητούν μερικές χιλιάδες ευρώ για να αναλάβουν τις υποθέσεις τους και γίνονται άφαντοι. Επίσης, αναφέρθηκε και η άθλια στάση των υπαλλήλων της ΜΚΟ Praxis οι οποίοι επανειλημμένως παίζουν ρόλο πυροσβέστη των εντάσεων και των διεκδικήσεων που δημιουργούνται εντός του κέντρου κράτησης από τις έγκλειστες μετανάστριες. Πιο συγκεκριμένα, ενώ τους ενημερώνουν για «νόμους που δεν υπάρχουν» παράλληλα επιχειρούν να αποδείξουν ότι οι αγώνες των μεταναστριών είναι ανώφελοι και τους συμβουλεύουν να κάνουν υπομονή για 18 μήνες. Τέλος, οι μετανάστριες στάθηκαν ιδιαίτερα στη βοήθεια και την επικοινωνία από τους αλληλέγγυους και τις αλληλέγγυες. Ουσιαστικά, ανέφεραν ότι αποτελούν την μόνη πηγή ενημέρωσης γύρω από τα δικαιώματά τους και συμπαράστασης στις πρωτοβουλίες που παίρνουν οι ίδιες. Στάθηκαν στην αρχική δυσκολία επικοινωνίας λόγω γλώσσας αλλά και συνθηκών στα επισκεπτήρια (με χαλασμένο τηλέφωνο, με τζάμι ανάμεσα και υπό την αδιάκριτη παρουσία των μπάτσων) καθώς και στην σταδιακή ανακάλυψη κοινών κωδικών επικοινωνίας ώστε να υπερβούν τις δυσκολίες αυτές. Σε όλες τις τοποθετήσεις των μεταναστριών μεταφέρθηκε με ιδιαίτερα ζωηρό τρόπο να διεκδικήσουν χαρτιά και ελευθερία, «μόνιμα, όχι προσωρινά, για να μπορούμε να ζούμε και να δουλεύουμε μαζί».
Στη συνέχεια τον λόγο πήρε σύντροφος από τους «Αλληλέγγυους-ες κρατουμένων στα Νότια». Αρχικά, περιγράφηκε η επίμονη και επίπονη προσπάθεια να κατακτηθεί το έδαφος της επικοινωνίας και του εμπιστοσύνης μεταξύ κρατουμένων και αλληλέγγυων. Ουσιαστικά, μετά από 10 μήνες συνεχών επισκεπτηρίων και επαφών με τις μετανάστριες, η συνέλευση των αλληλέγγυων κατάφερε να αποκτήσει μια πλήρη εικόνα για το τι συμβαίνει πραγματικά μέσα στο κέντρο κράτησης, ποιες είναι αυτές οι γυναίκες με τις οποίες συνομιλούν, για ποιο λόγο βρίσκονται στο κέντρο κράτησης και τι αντιμετωπίζουν. Τα εμπόδια πολλά: ο διαχωρισμός ντόπιων-μεταναστών λόγω γλώσσας και κώδικων επικοινωνίας, ο διαχωρισμός εντός των κρατουμένων (status, καταγωγή κ.α). Μέσα όμως από την καθημερινή επικοινωνία κα υλική στήριξη καταφέρθηκε το χτίσιμο της εκατέρωθεν εμπιστοσύνης παρόλο που η σύνθεση του κέντρου κράτησης αλλάζει συχνά. Αν και τα επισκεπτήρια ξεκίνησαν το Νοέμβρη του 2014, μόλις  1ο 10 μήνες μετά, υπήρξε η πρώτη διεκδικητική χειρονομία από τις μετανάστριες με μια αποχή συσσιτίου λόγω παράτασης της κράτησης μιας εξ αυτών. Στις 31/10 πραγματοποιήθηκε και η 1η παρέμβαση έξω από το κέντρο κράτησης. Συμπερασματικά, οι αλληλέγγυοι μοιράστηκαν την εκτίμηση ότι οι «ντόπιοι» μπορούν να δημιουργήσουν τον απαραίτητο χώρο ώστε οι αόρατοι να μπορέσουν να σπάσουν την απομόνωσή τους και να εκφραστούν/διεκδικήσουν ενώ παράλληλα, κρίθηκε ως εξαιρετικά σημαντική η παρουσία των αλληλέγγυων δίπλα σε κάθε πρωτοβουλία των κρατουμένων. Παράλληλα, εκφράστηκε προβληματισμός γύρω από την αίσθηση του ωφελιμισμού που δημιουργείται πολλές φορές στη σχέση μεταξύ κρατουμένων-αλληλέγγυων η οποία δεν βοηθά την ανάπτυξη ειλικρινών αλληλέγγυων σχέσεων. Μέσα από την επαφή ντόπιων-μεταναστριών, έχει κατακτηθεί από κοινού μια πλούσια εμπειρία αγώνα, οι απαραίτητες σχέσεις εμπιστοσύνης, η εξοικείωση με τρόπους και μέσα διεκδίκησης, η ανάδειξη του λόγου των μεταναστριών καθώς και μικρές υλικές νίκες με μεγάλη σημασία για την καθημερινότητα των μεταναστριών όπως πχ. να μην κλειδώνονται το βράδυ τα κελιά, η ύπαρξη ζεστού νερού κ.α.
Πριν ξεκινήσει η συζήτηση, προβλήθηκε ένα μικρό video  που καταγράφει την μέχρι τώρα πορεία των κινητοποιήσεων ενάντια στο κέντρο κράτησης Ελληνικού και των αγώνων των μεταναστριών σ’ αυτό. Η συζήτηση συνεχίστηκε με συλλογικές παρεμβάσεις από τις συλλογικότητες του Συντονισμού καθώς και ατομικές παρεμβάσεις από συντρόφους-ισσες. Μερικά από τα πεδία προβληματισμού στα οποία πολλές τοποθετήσεις συναντήθηκαν (απαντώντας και με διαφορετικό τρόπο ίσως) είναι η σημασία των μερικών αγώνων πλάι στο ξεδίπλωμα συνολικότερων προταγμάτων, οι εμπειρίες επαφών με μετανάστες-στριες σε γειτονιές της Αθήνας και οι προσπάθειες συλλογικής συνάντησης και έκφρασης απέναντι σε κοινά προβλήματα ντόπιων-μεταναστών, η σημασία των αγώνων ενάντια στα κέντρα κράτησης σε μια περίοδο όπου γκρεμίζεται απότομα η αφήγηση της «φιλοξενίας» από πλευράς κρατικής διαχείρισης, οι πολιτισμικές/γλωσσικές ιδιαιτερότητες άλλοτε ως εμπόδιο και άλλοτε ως πλούτος στην προσπάθεια επικοινωνίας με ομάδες μεταναστών, η σημασία των δομών φιλοξενίας/αλληλεγγύης ντόπιων-μεταναστών, η προοπτική του αγώνα ενάντια στο κέντρο κράτησης Ελληνικού κ.α. Ουσιαστικά, η συζήτηση μας βοήθησε να μοιραστούμε με πιο οργανωμένο τρόπο τις μέχρι τώρα εμπειρίες μας και να εξάγουμε από κοινού μερικά χρήσιμα συμπεράσματα ώστε να ξαναχαράξουμε με περισσότερη ευκρίνεια τα μονοπάτια για την συνέχεια των αγώνων μας. Κοινό συμπέρασμα όλων ότι ο αγώνας ενάντια στα κέντρα κράτησης μεταναστ(ρι)ών συνεχίζεται.

 

Εισήγηση Συντονισμού

 

Βίντεο:

[vsw id=”175362138″ source=”vimeo” width=”425″ height=”344″ autoplay=”no”]

 

Συνομιλία με μετανάστρια πρώην κρατούμενη στο κέντρο κράτησης Ελληνικού και μετανάστη πρώην κρατούμενο στην Αμυγδαλέζα:
[vsw id=”176456597″ source=”vimeo” width=”425″ height=”344″ autoplay=”no”]

 

Τηλεφωνική επικοινωνία με κρατούμενες μετανάστριες στο κέντρο κράτησης Ελληνικού:
[vsw id=”176456596″ source=”vimeo” width=”425″ height=”344″ autoplay=”no”]

Κάλεσμα που μοιράστηκε πριν την εκδήλωση στην πλατεία Ηρώων δίπλα στο δημοτικό άλσος Δ. Κίντης

 

Φωτογραφίες :

 

Ο αγώνας μέσα και έξω από το κέντρο κράτησης μεταναστριών στο Ελληνικό συνεχίζεται (ενημέρωσεις, παρεμβάσεις,…) [1]

Ο αγώνας μέσα και έξω από το κέντρο κράτησης μεταναστριών στο Ελληνικό συνεχίζεται (ενημέρωσεις, παρεμβάσεις,…) [2]

Ενημέρωση για την κατάληψη του δημαρχείου Ελληνικού-Αργυρούπολης[Τρίτη 12 Ιούλη]

12_07_16_katalipsi_dimarxeio_ellinikou_argyroupolis_1

 

Σήμερα το πρωί από τις 8.30 π.μ., πραγματοποιήθηκε κατάληψη του δημαρχείου Ελληνικού-Αργυρούπολης από τον Συντονισμό Αναρχικών Κοινοτήτων Αγώνα Νότιας-Ανατολικής Αθήνας και από συντρόφους/ισσες. Η κατάληψη αποτέλεσε άλλη μια κίνηση έμπρακτης αντίστασης με τα συμφέροντα κράτους-κεφαλαίου τα οποία υπηρετούνται κατά γράμμα από τον δήμαρχο Κωνσταντάτο σε όλα τα επίπεδα: από τις πλάτες που βάζει για το ξεπούλημα του Ελληνικού στο αφεντικό του, Λάτση, μέχρι την προσπάθειά του να σχηματίσει ρατσιστική επιτροπή και να καλλιεργήσει την ξενοφοβία και τον κανιβαλισμό στις γειτονιές των νοτίων προαστίων με αιχμή την λειτουργία στρατοπέδου φιλοξενίας στην έκταση του Ελληνικού (στην οποία και ο ίδιος είχε συναινέσει μετά από συμφωνία με τον υπ.Μετανάστευσης, Μουζάλα).

Οι σύντροφοι και οι συντρόφισσες που συμμετείχαμε στην κατάληψη αναρτήσαμε ενημερωτικά πανό, στήσαμε μικροφωνική διαβάζοντας το κείμενο της κατάληψης και μοιράσαμε κείμενα στους περίοικους ενημερώνοντάς τους. Λίγη ώρα μετά την έναρξη της κατάληψης και με δεδομένη την πλήρη έλλειψη εντάσεων με τους εργαζόμενους του Δήμου οι οποίοι διέκοψαν τις εργασίες τους, όπως και τους ζητήθηκε, ο δήμαρχος Κωσταντάτος και η κουστωδία του προσπάθησαν να εισβάλλουν στο δημαρχείο με τη βία. Δήμαρχος, δημοτικοί σύμβουλοι και μερικοί παρατρεχάμενοι απείλησαν, προσπάθησαν να κατεβάσουν και να σκίσουν τα πανό μας και μας προκαλούσαν λεκτικά με χυδαίο τρόπο. Βέβαια, δεν μας κάνει εντύπωση ούτε ο «πολιτισμός» τους ούτε και το πόσο σκύλιασαν βλέποντας μια συγκροτημένη πολιτική κίνηση που αποκάλυπτε το πραγματικό ποιόν και το ρόλο τους, ως τσιράκια του κράτους και του κεφαλαίου, ως μακρύ χέρι του Λάτση και της κυβέρνησης. Η αποφασιστικότητα των συντρόφων και των συντροφισσών τους έκοψε τη φόρα και έτσι κάλεσαν τα ΜΑΤ σε μια ύστατη αν και αναμενόμενη αντίδραση.

Η κατάληψη έληξε αφού εστάλησαν και όλα τα ενημερωτικά mail και fax από το κατειλημμένο έδαφος του δημαρχείου. Ο κόσμος αποχώρησε συντεταγμένα με διαδήλωση μετά από 2 ώρες κατάληψης αφού ήρθε σε έμπρακτη αντιπαράθεση με τους συνεργάτες του Λάτση και όλους αυτούς που για χάρη των συμφερόντων του κεφαλαίου παίζουν πολιτικό-οικονομικά παιχνίδια πάνω στις λεηλατημένες ζωές ντόπιων και μεταναστών.

Παραθέτουμε το κείμενο της κατάληψης και φωτογραφίες

Κείμενο Κατάληψης

Φωτογραφίες:

Συντονισμός αναρχικών κοινοτήτων αγώνα Νότιας-Ανατολικής Αθήνας

Σύντροφοι/συντρόφισσες