αφίσα & ανακοίνωση:
Η ΣΚΕΥΩΡΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΘΟΔΩΡΗ ΣΙΨΑ
ΠΟΥ ΔΙΩΚΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΗΣ MARFIN
Η 5η Μάη του 2010 έχει μείνει στην ιστορία των κοινωνικών-ταξικών αγώνων της επικράτειας ως μία από τις μαζικότερες και μαχητικότερες διαδηλώσεις στην οποία μισό εκατομμύριο διαδηλωτές κατέβηκαν στο δρόμο, αποφασισμένοι να αντισταθούν στα σχέδια της εγχώριας και υπερεθνικής κυριαρχίας. Για πολλές ώρες γίνονταν συγκρούσεις μπροστά στο κοινοβούλιο ενάντια στην υπογραφή του πρώτου μνημονίου. Μία υπογραφή καταλυτική για την προοδευτική εξέλιξη στο κράτος «έκτακτης ανάγκης»,στο ασφυκτικό περιβάλλον της κρίσης και της κοινωνικής λεηλασίας, στην ψήφιση όλο και περισσότερων νέων μέτρων μέχρι και την αριστερή υπογραφή του τρίτου μνημονίου σήμερα.
Η μέρα αυτή στιγματίστηκε από το θάνατο από αναθυμιάσειςτριών εργαζομένων, ύστερα από εμπρησμό της τράπεζας Marfin. Αυτό το τραγικό γεγονός, παντελώς ξένο για την αναρχική λογική που δε συμμερίζεται όρους όπως «παράπλευρες απώλειες» και «κακιά στιγμή», αποτέλεσε και το πεδίο όπου η κυρίαρχη προπαγάνδα έστησε ένα χυδαίο ιδεολογικό πόλεμο επιχειρώντας να εγκληματοποιήσει την κοινωνική αντιβία και να στοχοποιήσει όλους τους αντιστεκόμενους και τις αντιστεκόμενες και ιδιαίτερα τον αναρχικό/αντιεξουσιαστικό χώρο.
Στις 29/4/2011, επετειακά της 5ης Μάη, 4 άτομα, εκ των οποίων 3 αναρχικοί, απάγονται από αστυνομικές δυνάμεις, μεταφέρονται στη ΓΑΔΑ χωρίς να γνωρίζουν το λόγο και ενώ για ώρες δεν μπορούν να επικοινωνήσουν με κανέναν, έχει αρχίσει μια μεγάλης έκτασης λασπολογία από σύσσωμα τα ΜΜΕ με εξαγγελίες σύλληψης των «δραστών της Μarfin». Ενώ πρόκειται για μια απλή ανωμοτί κατάθεση, δηλαδή κατάθεση χωρίς όρκο, ακολουθούν έρευνες στα σπίτια τους, διαδικασίες αναγνώρισης, παραθέσεις φωτογραφιών, χωρίς βέβαια να προκύψει κανένα επιβαρυντικό στοιχείο σε βάρος τους. Μετά την κατάθεσή τους αφήνονται ελεύθεροι και τα «στοιχεία» μαζί με τις καταθέσεις στέλνονται στον εισαγγελέα, ο οποίος όμως καθώς δεν μπορεί να τεκμηριώσει καμία κατηγορία, επιστρέφει το φάκελο πίσω στην αστυνομία και η όλη υπόθεση φαίνεται να οδεύει προς το αρχείο.
Στις 8/6/2013 και χωρίς να έχει προκύψει κανένα νέο στοιχείο, το συμβούλιο πλημμελειοδικών αποφασίζει με παραπεμπτικό βούλευμα να πάει την υπόθεση στο δικαστήριο και να αποδώσει κατηγορίες κακουργηματικού χαρακτήρα στον σύντροφο Θοδωρή Σίψα για την υπόθεση της τράπεζας Marfin και στο τέταρτο άτομο για την απόπειρα εμπρησμού του βιβλιοπωλείου Ιανός. Για τους άλλους δύο συντρόφους δεν προχωράει καμία διωκτική διαδικασία. Στην απολογία του, το Φεβρουάριο του 2013, ο σύντροφος καταθέτει αυτό που δηλώνει από την αρχή: «Από τη δικογραφία αποδεικνύεται περίτρανα, μέσα από καταθέσεις μαρτύρων, φωτογραφικό υλικό και βίντεο από κάμερες, ότι δεν έχω ουδεμία σχέση με καμία επίθεση σε κανένα χρονικό σημείο εκείνης της μέρας στο κέντρο της Αθήνας». Αφού περάσει από τον ανακριτή, αφήνεται ελεύθερος με περιοριστικούς όρους (χαρακτηριστικός όρος η απαγόρευση συμμετοχής του σε μελλοντικές διαδηλώσεις).
Η υπόθεση Marfin αποτελεί μια επικοινωνιακή επένδυση από την πλευρά του κράτους και έχει εξυπηρετήσει διαφορετικές καθεστωτικές σκοπιμότητες μέσα στα χρόνια, πάντα με την αγαστή προπαγανδιστική στήριξη των ΜΜΕ. Στοχεύει στην ποινικοποίηση όλων αυτών των πρακτικών κοινωνικής αντιβίας, που έχουν εκφραστεί μέσα από δυναμικές κινητοποιήσεις ενάντια στην υποτίμηση της ζωής, επικεντρώνοντας στον αναρχικό/αντιεξουσιαστικό χώρο. Απευθύνεται όμως σε κάθε εν δυνάμει εξεγερμένο κοινωνικό κομμάτι, προβάλλοντας την αντιμετώπιση που του επιφυλάσσει το κράτος «έκτακτης ανάγκης» σε περίπτωση που επιλέξει το δρόμο της αντίστασης. Όσοι αντιστέκονται στο κρατικό μονοπώλιο της βίας αλλά και όσοι αγωνίζονται απέναντι στην εκμετάλλευση και στη βαρβαρότητα κράτους και κεφαλαίου θεωρούνται εσωτερικοί εχθροί και αντιμετωπίζουν την καταστολή. Έτσι το κράτος φαντάζει ως ο μόνος εγγυητής της «κοινωνικής ειρήνης».
Την ίδια γραμμή θα ακολουθήσει και η νέα κυβέρνηση παρά την προσπάθειά της να πείσει ότι είναι φιλικά διακείμενη προς το κίνημα και ότι θα κρατήσει, όπως πολλοί ευελπιστούσαν, μια τουλάχιστον ουδέτερη στάση προς αυτό. Ο διαμεσολαβητικός ρόλος του κράτους και η λειτουργία του ως μηχανισμός παραγωγής, αναπαραγωγής και διαιώνισης των σχέσεων κυριαρχίας και εκμετάλλευσης δεν επιτρέπουν ψευδαισθήσεις περί «φιλοκινηματικών» διαχειριστών του. Ο ΣΥΡΙΖΑ απέδειξε πολύ γρήγορα αυτό που ως αναρχικοί γνωρίζαμε πάντα. Ότι το Κράτος έχει συνέχεια, είτε υπό δεξιά είτε υπό αριστερή διαχείριση. Η «πρώτη φορά αριστερά» συνεχίζει με αμείωτη ένταση την επίθεση στην τάξη μας. Συνεχίζει να εξαθλιώνει τις ζωές μας χρησιμοποιώντας αριστερά τερτίπια και ρητορεία, καταστέλλοντας βελούδινα το κίνημα με δημοψηφίσματα, εκλογές και παραμύθια για φιλοκινηματικές κυβερνήσεις.
Η αντιμετώπιση της απεργίας πείνας των αναρχικών κρατούμενων και η διατήρηση των φυλακών τύπου Γ, η εισβολή στην κατειλημμένη πρυτανεία, η εκκένωση καταλήψεων, και κυρίως η αλλαγή του τρόπου της επικοινωνιακής διαχείρισής τους, υποδηλώνουν και την πιθανή στάση της νέας κυβέρνησης στην υπόθεση του Θοδωρή Σίψα.
Η δίκη του Θοδωρή Σίψα αρχικά είχε οριστεί για τις 9 Δεκέμβρη του 2013, όταν και αναβλήθηκε για λόγους αδυναμίας της πολιτικής αγωγής και ορίστηκε εκ νέου, κατόπιν κεντρικού σχεδιασμού, για τις 14 Μάη του 2014, επετειακά δηλαδή του γεγονότος. Στη συνέχεια υπήρξε και άλλη αναβολή λόγω της προσωρινής παύσης της λειτουργίας των δικαστηρίων ενόψει των δημοτικών εκλογών και ορίστηκε για την 1η Δεκέμβρη του 2014. Η απεργία των δικηγόρων ανέβαλε εκ νέου τη δίκη για τις 21 Σεπτέμβρη του 2015 και τελικά λόγω των πρόσφατων εκλογών η δίκη έχει οριστεί να ξεκινήσει στις 16 Δεκέμβρη του 2015. Οι συνεχείς αναβολές της δίκης, σκοπίμως ή μη, εξυπηρετούν το κράτος καθώς του δίνουν τη δυνατότητα να ανασύρει και να χρησιμοποιεί την υπόθεση για την επικοινωνιακή του προπαγάνδα.
Η σκευωρία που έχει στηθεί στην πλάτη του συντρόφου Θοδωρή Σίψα, δεν αποτελεί μεμονωμένο περιστατικό κρατικής μεθόδευσης. Είναι όμως το πιο εξωφρενικό κατηγορητήριο για αναρχικό που συμμετείχε σε διαδήλωση, με στόχο να απονοηματοδοτήσει τη συγκρουσιακότητα, στιγματίζοντας ως αντικοινωνικό έναν πολιτικό χώρο που τα τελευταία χρόνια έχει αποκτήσει σοβαρά κοινωνικά ερείσματα μέσα από τη συνεχή παρουσία του στους κοινωνικούς-ταξικούς αγώνες.
Η δίωξη του Θοδωρή Σίψα είναι δίωξη όλων όσοι/όσες αγωνίζονται ενάντια στον ολοκληρωτισμό και τη βαρβαρότητα, ενάντια στην υποτίμηση της ζωής και της αξιοπρέπειας. Ο κόσμος του αγώνα, από τον αναρχικό/αντιεξουσιαστικό χώρο ως τα σωματεία βάσης και τις συνελεύσεις γειτονιάς, δε θα αφήσει κανέναν και καμία μόνο/-η στις κατασταλτικές μεθοδεύσεις. Αν ψάχνουν για ανθρωποκτόνους όλοι αυτοί, αφεντικά, μπάτσοι, δικαστές και υπουργοί, ας κοιταχτούν στον καθρέφτη. Αυτό που φοβούνται περισσότερο είναι ακριβώς αυτό που θα γίνει. Θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε με όπλα μας την αλληλεγγύη και τη συντροφικότητα για έναν κόσμο ελευθερίας και ισότητας.
Συνέλευση αλληλεγγύης στον σύντροφο Θοδωρή Σίψα
eMail: allilegii.th.sipsas@mail.com | Site: ts-solidarity.espivblogs.net
Μικροφωνική παρέμβαση αλληλεγγύης: Σάββατο 12/12/2015, 12:00, Μοναστηράκι
Συγκέντρωση αλληλεγγύης – Έναρξη δίκης: Τετάρτη 16/12/2015, 9:00, Πρωτοδικείο Αθηνών (οδός Δέγλερη)
