Παρέμβαση για την κατασταλτική επίθεση στις καταλήψεις στέγασης μεταναστών στην Θεσσαλονίκη [Συντονισμός Αναρχικών Κοινοτήτων Αγώνα Νότιας-Ανατολικής Αθήνας]

Το βράδυ της Παρασκευής 29/7/16 ως Συντονισμός Αναρχικών Κοινοτήτων Αγώνα Νότιας-Ανατολικής Αθήνας προχωρήσαμε σε μια σειρά παρεμβάσεων στην περιοχές πάνω από 5 σταθμούς Μετρό των γειτονιών μας.

Αφορμή υπήρξε η κατασταλτική επίθεση του κράτους σε 3 καταλήψεις στέγασης μεταναστών στην Θεσσαλονίκη τα ξημερώματα της Τετάρτης 27/7/16, με την εκκένωση του “Ορφανοτροφείου” (το οποίο και κατεδαφίστηκε), της κοινότητας “Hurriya” και του “Μανδαλίδειο” και τη δίωξη δεκάδων αγωνιστών που συνελήφθησαν. Τα 3 αυτά κτίρια ανήκαν στη Μητρόπολη Θεσσαλονίκης, σε ιδιώτη και στο ΑΠΘ, αντίστοιχα.

Στο πλαίσιο της παρέμβασής μας αυτής στους σταθμούς Μετρό Άγιος Ιωάννης, Δάφνη, Άγιος Δημήτριος – Αλέξανδρος Παναγούλης, Ηλιούπολη και Ελληνικό, γράφτηκαν συνθήματα με σπρέι, πετάχτηκαν τρικάκια και κολλήθηκαν αφίσες, 2 σχετικές πρόσφατες αφίσες του Συντονισμού με κεντρικό σύνθημα “Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΑΝΟΙΓΕΙ ΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ – ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ” (κλικ εδώ)  η μία και “ΟΙ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΕΣΤΙΕΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ” (κλικ εδώ) η δεύτερη, καθώς κι ένα ακόμα νέο σχετικό αφισάκι της “απόπυρας” (κλικ εδώ).

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ
που συνελήφθησαν στο πλαίσιο της κατασταλτικής επίθεσης στις 3 καταλήψεις στέγασης μεταναστών στη Θεσσαλονίκη

ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ ΑΓΩΝΑ ΝΤΟΠΙΩΝ-ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ
ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ

Συντονισμός Αναρχικών Κοινοτήτων Αγώνα Νότιας-Ανατολικής Αθήνας
[ Ναμούς αναρχική συλλογικότητα από Άνω Γλυφάδα-Ελληνικό-Αργυρούπολη / Πρωτοβουλία αναρχικών-αντιεξουσιαστών από τους πρόποδες του Υμηττού / Απόπυρα – αναρχική συλλογικότητα στην Ηλιούπολη / Αναρχική συλλογικότητα Parekura / Ελευθεριακό στέκι Πικροδάφνη]
https://sakana.espivblogs.net

 

 

Παρακάτω παραθέτουμε φωτογραφίες από την όλη παρέμβαση και τις αφίσες που κολλήθηκαν:

 

 

Αφίσες που κολλήθηκαν :

 

Ενημέρωση από την εκδήλωση-ανοιχτή συζήτηση με θέμα “Οι αγώνες μέσα και έξω από τα κελιά ενάντια στα κέντρα κράτησης μεταναστών και η δυναμική της αλληλεγγύης”

Μάης-Ιούνης 2016

Μάης-Ιούνης 2016

 

Την Παρασκευή 3/6 πραγματοποιήθηκε στο δημοτικό άλσος Δ. Κιντής στην Ηλιούπολη εκδήλωση με θέμα τους αγώνες ενάντια στα κέντρα κράτησης, μέσα και έξω από τα κελιά, και την δυναμική της αλληλεγγύης. Η εκδήλωση οργανώθηκε από τις συλλογικότητες του Συντονισμού Αναρχικών Κοινοτήτων Αγώνα Νότιας-Ανατολικής Αθήνας, συμμετείχε ενεργά με τοποθέτηση η συνέλευση των Αλληλέγγυων Κρατουμένων στα Νότια ενώ παρενέβησαν τόσο οι έγκλειστες μετανάστριες στο κέντρο κράτησης Ελληνικού μέσω τηλεφωνικής επικοινωνίας, όσο και μετανάστες-στριες πρώην κρατούμενοι-ες στο κέντρο κράτησης Ελληνικού και το αντίστοιχο κολαστήριο της Αμυγδαλέζας.
Η εκδήλωση άνοιξε με μια σύντομη αναδρομή στο θεσμικό και πολιτικό πλαίσιο που χτίστηκαν τα κέντρα κράτησης καθώς και στις κατά καιρούς αιχμές της αντιμεταναστευτικής πολιτικής του ελληνικού κράτους. Παράλληλα, παρουσιάστηκε ένα μίνι χρονικό των κινητοποιήσεων και των αγώνων γύρω από το κέντρο κράτησης Ελληνικού από το 2011 ως και σήμερα. Τέλος, η εισήγηση έκλεισε με μερικά ανοιχτά ερωτήματα ώστε να ανοίξει η συζήτηση. Τα ερωτήματα αφορούσαν την σημασία της αλληλεγγύης και της αμφίδρομης ενθάρρυνσης μεταξύ των «μέσα» και των «έξω», τους τρόπους που οι ίδιες οι έγκλειστες μετανάστριες αντιλαμβάνονται τον αγώνα, οργανώνονται και συντονίζονται μεταξύ τους, τις ανοιχτές προκλήσεις του κινήματος σε σχέση με τον αγώνα για το γκρέμισμα των κέντρων κράτησης σε συνδυασμό με την στήριξη των μεταναστριών κατά την διάρκεια της κράτησής του αλλά και μετά.
Στη συζήτηση πρώτες τοποθετήθηκαν οι μετανάστριες μέσω τηλεφωνικής επικοινωνίας. Για περίπου 1 ώρα, 8 έγκλειστες μετανάστριες πήραν τον λόγο περιγράφοντας τις άθλιες συνθήκες κράτησης. Συνολικά κρατούνται γύρω στις 50 μετανάστριες σε ανυπόφορες συνθήκες με ζέστη και κρύο ανάλογα την εποχή, χωρίς αξιοπρεπή ιατροφαρμακευτική περίθαλψη όπου «για όλες τις ασθένειες δίνονται depon» όπως παραδειγματικά αναφέρθηκε. Στα αιτήματα τους για γιατρούς ή για μεταφορά σε νοσοκομεία, εισπράττουν μόνο αδιαφορία και προσβολές. Όλες οι μετανάστριες ανέδειξαν την άθλια συμπεριφορά των ανθρωποφυλάκων οι οποίοι «μας συμπεριφέρονται σα ζώα» ενώ ανέφεραν επανειλημμένως ότι όλες βρίσκονται μέσα επειδή απλά δεν είχαν χαρτιά και όχι επειδή έχουν διαπράξει κάποιο έγκλημα. Ανέφεραν μια σειρά αυθαιρεσιών πχ. την άρνηση των μπάτσων να παραβρεθεί μετανάστρια σε προγραμματισμένη συνέντευξη για άσυλο χωρίς να την ενημερώσουν καν τον λόγο. Μάλιστα, τόνισαν ότι αναγκάζονται να κάνουν όλες τις δουλειές εντός του κέντρου κράτησης χωρίς όμως να μπορούν πραγματικά να βελτιώσουν τις συνθήκες κράτησης τους. Ιδιαίτερα στάθηκαν στις εξευτελιστικές πρακτικές σωματικού ελέγχου που υιοθετούν οι ανθρωποφύλακες («σκύψε-βήξε»), στον περιορισμένο προαυλισμό τους σε ένα μέρος όπου «έχει παντού τσιμέντο και μόνο αν κοιτάξεις ψηλά βλέπεις τον ουρανό», στην πίεση που δημιουργεί η άγνοια και η αναμονή χωρίς αποτέλεσμα γύρω από το ζήτημα των χαρτιών με αποτέλεσμα πολλές γυναίκες να εξαντλούνται ψυχολογικά. Σαφής αναφορά έγινε και στις απάτες που στήνουν διάφοροι δικηγόροι-καθάρματα που ζητούν μερικές χιλιάδες ευρώ για να αναλάβουν τις υποθέσεις τους και γίνονται άφαντοι. Επίσης, αναφέρθηκε και η άθλια στάση των υπαλλήλων της ΜΚΟ Praxis οι οποίοι επανειλημμένως παίζουν ρόλο πυροσβέστη των εντάσεων και των διεκδικήσεων που δημιουργούνται εντός του κέντρου κράτησης από τις έγκλειστες μετανάστριες. Πιο συγκεκριμένα, ενώ τους ενημερώνουν για «νόμους που δεν υπάρχουν» παράλληλα επιχειρούν να αποδείξουν ότι οι αγώνες των μεταναστριών είναι ανώφελοι και τους συμβουλεύουν να κάνουν υπομονή για 18 μήνες. Τέλος, οι μετανάστριες στάθηκαν ιδιαίτερα στη βοήθεια και την επικοινωνία από τους αλληλέγγυους και τις αλληλέγγυες. Ουσιαστικά, ανέφεραν ότι αποτελούν την μόνη πηγή ενημέρωσης γύρω από τα δικαιώματά τους και συμπαράστασης στις πρωτοβουλίες που παίρνουν οι ίδιες. Στάθηκαν στην αρχική δυσκολία επικοινωνίας λόγω γλώσσας αλλά και συνθηκών στα επισκεπτήρια (με χαλασμένο τηλέφωνο, με τζάμι ανάμεσα και υπό την αδιάκριτη παρουσία των μπάτσων) καθώς και στην σταδιακή ανακάλυψη κοινών κωδικών επικοινωνίας ώστε να υπερβούν τις δυσκολίες αυτές. Σε όλες τις τοποθετήσεις των μεταναστριών μεταφέρθηκε με ιδιαίτερα ζωηρό τρόπο να διεκδικήσουν χαρτιά και ελευθερία, «μόνιμα, όχι προσωρινά, για να μπορούμε να ζούμε και να δουλεύουμε μαζί».
Στη συνέχεια τον λόγο πήρε σύντροφος από τους «Αλληλέγγυους-ες κρατουμένων στα Νότια». Αρχικά, περιγράφηκε η επίμονη και επίπονη προσπάθεια να κατακτηθεί το έδαφος της επικοινωνίας και του εμπιστοσύνης μεταξύ κρατουμένων και αλληλέγγυων. Ουσιαστικά, μετά από 10 μήνες συνεχών επισκεπτηρίων και επαφών με τις μετανάστριες, η συνέλευση των αλληλέγγυων κατάφερε να αποκτήσει μια πλήρη εικόνα για το τι συμβαίνει πραγματικά μέσα στο κέντρο κράτησης, ποιες είναι αυτές οι γυναίκες με τις οποίες συνομιλούν, για ποιο λόγο βρίσκονται στο κέντρο κράτησης και τι αντιμετωπίζουν. Τα εμπόδια πολλά: ο διαχωρισμός ντόπιων-μεταναστών λόγω γλώσσας και κώδικων επικοινωνίας, ο διαχωρισμός εντός των κρατουμένων (status, καταγωγή κ.α). Μέσα όμως από την καθημερινή επικοινωνία κα υλική στήριξη καταφέρθηκε το χτίσιμο της εκατέρωθεν εμπιστοσύνης παρόλο που η σύνθεση του κέντρου κράτησης αλλάζει συχνά. Αν και τα επισκεπτήρια ξεκίνησαν το Νοέμβρη του 2014, μόλις  1ο 10 μήνες μετά, υπήρξε η πρώτη διεκδικητική χειρονομία από τις μετανάστριες με μια αποχή συσσιτίου λόγω παράτασης της κράτησης μιας εξ αυτών. Στις 31/10 πραγματοποιήθηκε και η 1η παρέμβαση έξω από το κέντρο κράτησης. Συμπερασματικά, οι αλληλέγγυοι μοιράστηκαν την εκτίμηση ότι οι «ντόπιοι» μπορούν να δημιουργήσουν τον απαραίτητο χώρο ώστε οι αόρατοι να μπορέσουν να σπάσουν την απομόνωσή τους και να εκφραστούν/διεκδικήσουν ενώ παράλληλα, κρίθηκε ως εξαιρετικά σημαντική η παρουσία των αλληλέγγυων δίπλα σε κάθε πρωτοβουλία των κρατουμένων. Παράλληλα, εκφράστηκε προβληματισμός γύρω από την αίσθηση του ωφελιμισμού που δημιουργείται πολλές φορές στη σχέση μεταξύ κρατουμένων-αλληλέγγυων η οποία δεν βοηθά την ανάπτυξη ειλικρινών αλληλέγγυων σχέσεων. Μέσα από την επαφή ντόπιων-μεταναστριών, έχει κατακτηθεί από κοινού μια πλούσια εμπειρία αγώνα, οι απαραίτητες σχέσεις εμπιστοσύνης, η εξοικείωση με τρόπους και μέσα διεκδίκησης, η ανάδειξη του λόγου των μεταναστριών καθώς και μικρές υλικές νίκες με μεγάλη σημασία για την καθημερινότητα των μεταναστριών όπως πχ. να μην κλειδώνονται το βράδυ τα κελιά, η ύπαρξη ζεστού νερού κ.α.
Πριν ξεκινήσει η συζήτηση, προβλήθηκε ένα μικρό video  που καταγράφει την μέχρι τώρα πορεία των κινητοποιήσεων ενάντια στο κέντρο κράτησης Ελληνικού και των αγώνων των μεταναστριών σ’ αυτό. Η συζήτηση συνεχίστηκε με συλλογικές παρεμβάσεις από τις συλλογικότητες του Συντονισμού καθώς και ατομικές παρεμβάσεις από συντρόφους-ισσες. Μερικά από τα πεδία προβληματισμού στα οποία πολλές τοποθετήσεις συναντήθηκαν (απαντώντας και με διαφορετικό τρόπο ίσως) είναι η σημασία των μερικών αγώνων πλάι στο ξεδίπλωμα συνολικότερων προταγμάτων, οι εμπειρίες επαφών με μετανάστες-στριες σε γειτονιές της Αθήνας και οι προσπάθειες συλλογικής συνάντησης και έκφρασης απέναντι σε κοινά προβλήματα ντόπιων-μεταναστών, η σημασία των αγώνων ενάντια στα κέντρα κράτησης σε μια περίοδο όπου γκρεμίζεται απότομα η αφήγηση της «φιλοξενίας» από πλευράς κρατικής διαχείρισης, οι πολιτισμικές/γλωσσικές ιδιαιτερότητες άλλοτε ως εμπόδιο και άλλοτε ως πλούτος στην προσπάθεια επικοινωνίας με ομάδες μεταναστών, η σημασία των δομών φιλοξενίας/αλληλεγγύης ντόπιων-μεταναστών, η προοπτική του αγώνα ενάντια στο κέντρο κράτησης Ελληνικού κ.α. Ουσιαστικά, η συζήτηση μας βοήθησε να μοιραστούμε με πιο οργανωμένο τρόπο τις μέχρι τώρα εμπειρίες μας και να εξάγουμε από κοινού μερικά χρήσιμα συμπεράσματα ώστε να ξαναχαράξουμε με περισσότερη ευκρίνεια τα μονοπάτια για την συνέχεια των αγώνων μας. Κοινό συμπέρασμα όλων ότι ο αγώνας ενάντια στα κέντρα κράτησης μεταναστ(ρι)ών συνεχίζεται.

 

Εισήγηση Συντονισμού

 

Βίντεο:

[vsw id=”175362138″ source=”vimeo” width=”425″ height=”344″ autoplay=”no”]

 

Συνομιλία με μετανάστρια πρώην κρατούμενη στο κέντρο κράτησης Ελληνικού και μετανάστη πρώην κρατούμενο στην Αμυγδαλέζα:
[vsw id=”176456597″ source=”vimeo” width=”425″ height=”344″ autoplay=”no”]

 

Τηλεφωνική επικοινωνία με κρατούμενες μετανάστριες στο κέντρο κράτησης Ελληνικού:
[vsw id=”176456596″ source=”vimeo” width=”425″ height=”344″ autoplay=”no”]

Κάλεσμα που μοιράστηκε πριν την εκδήλωση στην πλατεία Ηρώων δίπλα στο δημοτικό άλσος Δ. Κίντης

 

Φωτογραφίες :

 

Ο αγώνας μέσα και έξω από το κέντρο κράτησης μεταναστριών στο Ελληνικό συνεχίζεται (ενημέρωσεις, παρεμβάσεις,…) [1]

Ο αγώνας μέσα και έξω από το κέντρο κράτησης μεταναστριών στο Ελληνικό συνεχίζεται (ενημέρωσεις, παρεμβάσεις,…) [2]

Ενημέρωση για την κατάληψη του δημαρχείου Ελληνικού-Αργυρούπολης[Τρίτη 12 Ιούλη]

12_07_16_katalipsi_dimarxeio_ellinikou_argyroupolis_1

 

Σήμερα το πρωί από τις 8.30 π.μ., πραγματοποιήθηκε κατάληψη του δημαρχείου Ελληνικού-Αργυρούπολης από τον Συντονισμό Αναρχικών Κοινοτήτων Αγώνα Νότιας-Ανατολικής Αθήνας και από συντρόφους/ισσες. Η κατάληψη αποτέλεσε άλλη μια κίνηση έμπρακτης αντίστασης με τα συμφέροντα κράτους-κεφαλαίου τα οποία υπηρετούνται κατά γράμμα από τον δήμαρχο Κωνσταντάτο σε όλα τα επίπεδα: από τις πλάτες που βάζει για το ξεπούλημα του Ελληνικού στο αφεντικό του, Λάτση, μέχρι την προσπάθειά του να σχηματίσει ρατσιστική επιτροπή και να καλλιεργήσει την ξενοφοβία και τον κανιβαλισμό στις γειτονιές των νοτίων προαστίων με αιχμή την λειτουργία στρατοπέδου φιλοξενίας στην έκταση του Ελληνικού (στην οποία και ο ίδιος είχε συναινέσει μετά από συμφωνία με τον υπ.Μετανάστευσης, Μουζάλα).

Οι σύντροφοι και οι συντρόφισσες που συμμετείχαμε στην κατάληψη αναρτήσαμε ενημερωτικά πανό, στήσαμε μικροφωνική διαβάζοντας το κείμενο της κατάληψης και μοιράσαμε κείμενα στους περίοικους ενημερώνοντάς τους. Λίγη ώρα μετά την έναρξη της κατάληψης και με δεδομένη την πλήρη έλλειψη εντάσεων με τους εργαζόμενους του Δήμου οι οποίοι διέκοψαν τις εργασίες τους, όπως και τους ζητήθηκε, ο δήμαρχος Κωσταντάτος και η κουστωδία του προσπάθησαν να εισβάλλουν στο δημαρχείο με τη βία. Δήμαρχος, δημοτικοί σύμβουλοι και μερικοί παρατρεχάμενοι απείλησαν, προσπάθησαν να κατεβάσουν και να σκίσουν τα πανό μας και μας προκαλούσαν λεκτικά με χυδαίο τρόπο. Βέβαια, δεν μας κάνει εντύπωση ούτε ο «πολιτισμός» τους ούτε και το πόσο σκύλιασαν βλέποντας μια συγκροτημένη πολιτική κίνηση που αποκάλυπτε το πραγματικό ποιόν και το ρόλο τους, ως τσιράκια του κράτους και του κεφαλαίου, ως μακρύ χέρι του Λάτση και της κυβέρνησης. Η αποφασιστικότητα των συντρόφων και των συντροφισσών τους έκοψε τη φόρα και έτσι κάλεσαν τα ΜΑΤ σε μια ύστατη αν και αναμενόμενη αντίδραση.

Η κατάληψη έληξε αφού εστάλησαν και όλα τα ενημερωτικά mail και fax από το κατειλημμένο έδαφος του δημαρχείου. Ο κόσμος αποχώρησε συντεταγμένα με διαδήλωση μετά από 2 ώρες κατάληψης αφού ήρθε σε έμπρακτη αντιπαράθεση με τους συνεργάτες του Λάτση και όλους αυτούς που για χάρη των συμφερόντων του κεφαλαίου παίζουν πολιτικό-οικονομικά παιχνίδια πάνω στις λεηλατημένες ζωές ντόπιων και μεταναστών.

Παραθέτουμε το κείμενο της κατάληψης και φωτογραφίες

Κείμενο Κατάληψης

Φωτογραφίες:

Συντονισμός αναρχικών κοινοτήτων αγώνα Νότιας-Ανατολικής Αθήνας

Σύντροφοι/συντρόφισσες